μεγαλοφωνία vocis magnitudo, magna vox. Մեծաձայնելն. մեծաձայն բարբառ. ձայն մեծ. հնչիւն. գոչիւն.
Մեծաձայնութեամբ քարոզեն. (Առ որս. ՟Դ։)
Յայտ է եւ այս ի ժողովողին մեծաձայնութենէ. (Նիւս. երգ.։)
Զմեծաձայնութեան աստուածութեան լռութիւն. (Մաքս. եկեղ.։)
Մեծաձայնութեամբ աղաղակէին ի բարձունս։ Օրհնի անլռելի մեծաձայնութեամբ։ Անլռելի մեծաձայնութեամբ աղաղակեն. (Նար. յովէդ.։)
Զամենայն արարածս հրաւիրեն մեծաձայնութեամբ յերկրպագութիւն. (Կամրջ.։)
Փողոյդ անուն՝ մեծաձայնութեան է նշանակ. (Տօնակ.։)
Յառնեն հաւասար ի մեծաձայնութենէ հրեշտակագոչ փողոյն. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեծաձայնութիւն | մեծաձայնութիւնք |
| accusatif | մեծաձայնութիւն | մեծաձայնութիւնս |
| génitif | մեծաձայնութեան | մեծաձայնութեանց |
| locatif | մեծաձայնութեան | մեծաձայնութիւնս |
| datif | մեծաձայնութեան | մեծաձայնութեանց |
| ablatif | մեծաձայնութենէ | մեծաձայնութեանց |
| instrumental | մեծաձայնութեամբ | մեծաձայնութեամբք |