Մեծաձայնապէս

cf. ՄԵԾԱՁԱՅՆ. մ.

Գոչելով աղաղակեմք ընդ նոսին մեծաձայնապէս։ Միաբարբառ եղեալ ընդ արքային՝ գոչէին մեծաձայնապէս. (Ոսկ. լս.։)

Որ հաւանին օրինացն, լռելեայն թողուլ պարտ է. իսկ որ անհաւանն իցէ, յետ նախերգանին երգել մեծաձայնապէս. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)