adj. adv.

παραδοξότερος, -ρως mirabilior, -ius. Առաւել հրաշափառ. գերապանծ. եւ Ի վեր քան զամենայն ակնկալութիւն կարծեաց. յոյժ սքանչելի կամ սքանչելապէս.

Հրաշափառագունիւ պարտ էր անցանել բանիւ։ Նշանացն հրաշափառագունից. (Խոր. ՟Բ. 89։ Ճ. ՟Բ.։)

Հրաշափառագոյն կոյս. (Շար.։)

Հրաշափառագոյն է՝ փոքր մի կապանօք յառաջանալ, քա ընթանալ ոչ իւիք։ Զի՞նչ քան զայս հրաշափառագոյն. (Ածաբ. մկրտ. եւ Ածաբ. առ որս.։)

Հրաշափառագոյն իմն օրինակաւ լինէր այն. (Ոսկ. յհ.։)

Ընդ մարմնոյ բժշկութեան ասէ եւ զհոգին բժշկել, որ է հրաշափառագոյն. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)

Հրաշափառագոյն նշանագործեցաւ։ Հրաշափառագոյն զյաղթութեան մարտն յօրինեալ. (Ճ. ՟Ա.։ Արծր. ՟Ա. 12։)