adj.
ՀՐԱՇԱՒՈՐ ՀՐԱՇԱՒՈՐԱԿԱՆ. Հրաշալի. հրաշական. նորահրաշ.
Հրաշաւորս զարմանալիս գեր քան զամենայն ազնիւ հաճեցար հեղուլ։ Հրաշաւոր անդրադարձութեամբ ի թիկունս առաքեցեր։ Ձայն բարեպատեհ հրաշաւորական։ Սաղմոսն օրհնաբան հրաշաւորական. (Նար. ՟Ծ՟Բ. ՟Ի՟Գ. եւ ՟Ի՟Է. ՟Ծ՟Ա։)