adj.

որ եւ ՀՈԳԵԶԱՐԴ. Հոգւով կամ հոգեպէս զարդարեալ.

Տիրաբնակ եւ հոգիազարդ տաղաւար. (Նար. խչ.։)

Ամենայնիւ հրաժարեալ ի մարմնականաց, հոգիազարդ մարգարէութեամբ ժուժկալեալք. (Արծր. ՟Ա. 1։)