ն.

ՀՈԳԱԾԵԼ. Հոգ ածել. հոգալ. խնամով խորհել. եւ Վարանիլ. (ա՛յլ է Հագածել)

Մինչեւ յե՞րբ ոչ հոգածեմք զփրկութիւն անձանց մերոց. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 45։)

Զարտաքոյս արքունեացն յարմարապէս հոգածեալ. (Յհ. կթ.։)

Զայսպիսի իրողութիւնս ոչ հոգածել. (Մագ. ՟Է։)

Ինքեանք առ իրեարս հոգածեալ, ասէին, ո՞ թաւալեցուսցէ. (Սկեւռ. յար.։)