adj.

ἵσος aequalis. Հաւասար. միաբան.

Հաւասարական սէր, կամ տարերք. (Ասող. ՟Գ. 7։ Փիլ. ել.։)

Հոգւոյն իսկական, հաւասարական, ոչ կրսերական. (Գանձ.։)

ՀԱՒԱՍԱՐԱԿԱՆ. πεζός pedestris, prosa. Հետեւակ կամ արձակ (բան).

Զհաւասարական բառս, եւ զձայնս անպատրաստութիւն ամենայն ուրեք նախապատուէ. (Բրս. գորդ.։)