Կիսամաքուր

adj.

ԿԻՍԱՄԱՔՈՒՐ որ եւ ԿԻՍԱՍՈՒՐԲ. Թերի ի մաքրութեան. անսուրբ քան թէ սուրբ. որպէս ուղտն որ որոճայ, բայց թաթն ոչ բաժանի.

Ի ստեւ կիսամաքուր կենդանւոյն նշանակէր զկեղծաւորութիւն փարիսեցւոցն. (Շ. մտթ.։)