s.

ԿԻՌՈՆՈՍ կամ ԿԵՌԱՒՆՈՍ. Բառ յն. κεραυνός , այսինքն Շանթ երկնից. որ եւ ասի Բարկութիւն. հրացան. նետ եւ տէգ. կայծակ.

Փայլեալն հուր բռնութեամբ ամպահարութեանն՝ որ մինչեւ յերկիր հեղու, կիռոնոս լինի կոչեցեալ. (Արիստ. աշխ.։)