Կատէգիս

s.

Բառ յն. գադիխիս. κατηχής sonorus, strepens. Հնչողական. տուօղ արձագանգաց. իբրեւ անուն սաստիկ հողմոյ.

Այլ ի բռնագոյն հողմոցն կատեգիս լինի ասացեալ, որ է մրրիկ, այն՝ որ ի վերուստ բախէ յանկարծակի. (Արիստ. աշխ.։)