ԽԻՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ կամ ԽԵՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. cf. ԽՂՃՄՏՈՒԹԻՒՆ. խղճմտանք.
Տե՛ս զինչ պատասխանի տայցէ քեզ խիղճմտութիւնդ, եւ ճեպեա՛ առնել որ ինչ ասիցէ քեզ. (Վրք. հց. ձ։)
Խեղմտութեամբ (կամ խիղճմտութեամբ) յանդլմանեալ կշտամբէ. (Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խիղճմտութիւն | խիղճմտութիւնք |
accusatif | խիղճմտութիւն | խիղճմտութիւնս |
génitif | խիղճմտութեան | խիղճմտութեանց |
locatif | խիղճմտութեան | խիղճմտութիւնս |
datif | խիղճմտութեան | խիղճմտութեանց |
ablatif | խիղճմտութենէ | խիղճմտութեանց |
instrumental | խիղճմտութեամբ | խիղճմտութեամբք |