Խիղծ

s.

ԽԻՂԾ կամ ԽԻԾ. Նոյն ընդ Խիղճ կամ խիճ մտաց. συνείδος conscientia.

Մի՛ հայիր ընդ նա՝ զի ի վերոյ ծիծաղի, այլ զխիծ մտացն քննեա՛, եւ տեսանիցես, զի ստէպ անձամբ զանձն անիծանէ, եւ հեծէ, եւ զոփայ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)

Տե՛ս ի խիղծ մտացս, եւ ողորմեա՛. (Լծ. նար.։)