adj.

cueilli sans être assez mûr, vert;
frais, récemment fait;
— իւղ, huile vierge.

adj. s.

ὅμφαξ acresta. Խակ կթեալ. տհաս քաղեալ. որպէս ազոխ, եւ պտուղ տտիպ. եւ ծնունդ անկատար.

Իբրեւ զխակակութն տարաժամ կթեսցի. (Յոբ. ՟Ժ՟Ե. 33։)

Համբակս անլուայ եւ անաղելի խակակութ պորտոյն խակութեան. (Նար. ՟Ծ՟Դ։)

ԽԱԿԱԿՈՒԹ. κεκόμμενοςκόπτω ), contusus, expressus. Այն ինչ ծեծեալ՝ ճմլեալ եւ մզեալ (ձէթ).

Առցեն քեզ ձէթ ի ձիթենեաց՝ պարզ, սուրբ, խակակութ, ի լոյս. (Ել. ՟Ի՟Ե. 20։ Ղեւտ. ՟Ի՟Դ. 2։)