adj.

cf. ԻՄԱՍՏՈՒՆ.

Անկցի հոգն ի սիրտ առն իմաստնոյ. որ իմացունն է՝ միշտ հոգս ունի։ Իմացունն հանապազ յընտրութիւն է՝ զբարին եւ զչարն բացատրել ի միմեանց. (Լմբ. առակ.։)

Մեծ եւ առաջին այս է խնդրուածոցն՝ ի ճանապարհս օրինաց աստուծոյ իմացուն. որո՞ց ոմանց. իմանալի քոցդ փառանց. (Լմբ. սղ.։)