Ժանտագոյն, Գունի, Ից

adj.

λοιμώδης pestilens ἱταμώτερος petulantior, -ius Առաւել ժանտ. մահառիթ.

եւ Անզգամագոյն.

Ելաներ կեղ մի ժանդագոյն ի մարդ եւ յանասուն. (Մեսր. երէց.։)

Ած ապտակ յիսուսի. զի՞նչ արդեօք լինիցի ժանտագոյն քան զայս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 37. յորմէ եւ Բրսղ. մրկ.։)