ԹՂԹԱՏԱՐ ԹՂԹԱՒՈՐ. γραμματοφόρος tabellarius որ եւ ԹՂԹԱԲԵՐ. Սուրհանդակ՝ որ ունի եւ տանի զթուղթս.
Կնքեալ ետ ի թղթատարն. (Պտմ. աղեքս.։)
Պատրաստեաց վաղվաղակի թղթատարս՝ ընթանալ ի թագաւորականն քաղաք. (Ժող. հռոմկլ.։)
Զաւետաւորս եւ զթղթաւորս, որք զհրամանս թագաւորացն շրջեցուցանէին ընդ ամենայն իշխանութիւնս նոցա. (Գէ. ես.։)
Թղթաւորի պատճառանօք յառաջ ելեալ։ Համարեցան զնա թղթաւոր. (Ուռհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թղթաւոր | թղթաւորք |
| accusatif | թղթաւոր | թղթաւորս |
| génitif | թղթաւորի | թղթաւորաց |
| locatif | թղթաւորի | թղթաւորս |
| datif | թղթաւորի | թղթաւորաց |
| ablatif | թղթաւորէ | թղթաւորաց |
| instrumental | թղթաւորաւ | թղթաւորաւք |