ԹՂԹԱՏԱՐ ԹՂԹԱՒՈՐ. γραμματοφόρος tabellarius որ եւ ԹՂԹԱԲԵՐ. Սուրհանդակ՝ որ ունի եւ տանի զթուղթս.
Կնքեալ ետ ի թղթատարն. (Պտմ. աղեքս.։)
Պատրաստեաց վաղվաղակի թղթատարս՝ ընթանալ ի թագաւորականն քաղաք. (Ժող. հռոմկլ.։)
Զաւետաւորս եւ զթղթաւորս, որք զհրամանս թագաւորացն շրջեցուցանէին ընդ ամենայն իշխանութիւնս նոցա. (Գէ. ես.։)
Թղթաւորի պատճառանօք յառաջ ելեալ։ Համարեցան զնա թղթաւոր. (Ուռհ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | թղթաւոր | թղթաւորք |
accusatif | թղթաւոր | թղթաւորս |
génitif | թղթաւորի | թղթաւորաց |
locatif | թղթաւորի | թղթաւորս |
datif | թղթաւորի | թղթաւորաց |
ablatif | թղթաւորէ | թղթաւորաց |
instrumental | թղթաւորաւ | թղթաւորաւք |