Ընկղմիչ

adj.

Որ ընկղմէ. ընկլուզիչ.

Ո՛չ ես ընկղմիչ, այլ վերածիչ։ Փախուցիչ ախտից, ընկղմիչ գայթակղութեանց. (Նար. ՟Ձ՟Բ. ՟Ձ՟Դ։)

s.

καταποντιστής pirata Հէն ծովու.

Զաւազակս, եւ է երբէք՝ զի եւ զընկղմիչս. (Փիլ. բագն.։)