hy    |   fr

Ընդյերկարողութիւն

cf. ՅԵՐԿԱՐԱՁԳՈՒԹԻՒՆ.

Ընդյերկարողութիւն ոչ լինել՝ վասն հանդիպելոյ ոմանց ... ի պէտս մարմնոյն. (Բրս. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդյերկարողութիւն ընդյերկարողութիւնք
accusatif ընդյերկարողութիւն ընդյերկարողութիւնս
génitif ընդյերկարողութեան ընդյերկարողութեանց
locatif ընդյերկարողութեան ընդյերկարողութիւնս
datif ընդյերկարողութեան ընդյերկարողութեանց
ablatif ընդյերկարողութենէ ընդյերկարողութեանց
instrumental ընդյերկարողութեամբ ընդյերկարողութեամբք