cf. ԸՆԴԴԻՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ. ἁντιλογία contradictio եւ ἁντίστασις resistentia
Ահա սա կայ ի նշան ընդդիմասացութեան. այսինքն հակառակութեան. (Բրս. պհ.։)
Մի՛ լիցի ընդդիմասացութիւն մարդոյ՝ աստուածաշունչ գրոց, որպէս թէ ոչ միաբանութեամբ ճառեալ։ (Արիանոսք եւ հոգեմարտք) երկաքանչիւր կողմանքն մասնաւորեալ բաժանեցին առ ճշմարտութիւնն զընդդիմասացութիւնն. (Աթ. ՟Ը. եւ ՟Ժ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդդիմասացութիւն | ընդդիմասացութիւնք |
| accusatif | ընդդիմասացութիւն | ընդդիմասացութիւնս |
| génitif | ընդդիմասացութեան | ընդդիմասացութեանց |
| locatif | ընդդիմասացութեան | ընդդիմասացութիւնս |
| datif | ընդդիմասացութեան | ընդդիմասացութեանց |
| ablatif | ընդդիմասացութենէ | ընդդիմասացութեանց |
| instrumental | ընդդիմասացութեամբ | ընդդիմասացութեամբք |