ԴԱՍՈՒԹԻՒՆ ԴԱՍՈՒՄՆ. τάξις, τάγμα ordo, ordinatio Դասաւորութիւն. կարգ.
Գիտուն առնելով յաղագս դասութեան սոցա։ Յետ այսորիկ ըստ դասութեան։ Ոմն ըստ դասութեան, եւ ոմն ըստ ամանակի կամ պատուականութեան. (Անյաղթ հակակ.։)
Վասն այսորիկ աստանօր ետուն նմա զդասութիւնն։ Վարին սովաւ, սակայն դասութեամբ եւ կարգաւ. (Պղատ. տիմ. եւ Պղատ. օրին. ՟Ա։)
Վաճառուց, եւ այլոց, որ կարօտանան պատշաճաւոր դասութեանց. (անդ. ՟Ժ՟Ա։)
Ի գնդէն որ կոչէր իտալական. եւ է գունդս այս՝ զոր այժմիկ նումերովն կոչեն, այսինքն թիւ դասութեան. (Ոսկ. գծ.։)
Անուն զվերջին դասումն բնաւորեցաւ ունել. (Սահմ. ՟Զ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դասութիւն | դասութիւնք |
| accusatif | դասութիւն | դասութիւնս |
| génitif | դասութեան | դասութեանց |
| locatif | դասութեան | դասութիւնս |
| datif | դասութեան | դասութեանց |
| ablatif | դասութենէ | դասութեանց |
| instrumental | դասութեամբ | դասութեամբք |