ԳՐԱՒԱՀԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ԳՐԱՒԱՀԱՐԿՈՒՄՆ. ἁναδασμός τῆς γῆς divisio terrae, lex agraria Բաժանումն գետնոյ. սահման անդաստանաց, եւ տուրք նոցին.
Որ ոչ հաւանին ընդ գրաւահարկութիւն, որոց քաղաքն՝ համանգամայն եւ օրէնքն պահանջել հրամայէ. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
Ոչ շարժել զանշարժսն, եւ անէծս ի վերայ հասուցանել, զերկիր գրաւահարկումն պատմելով. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գրաւահարկումն | գրաւահարկմունք |
| accusatif | գրաւահարկումն | գրաւահարկմունս |
| génitif | գրաւահարկման | գրաւահարկմանց |
| locatif | գրաւահարկման | գրաւահարկմունս |
| datif | գրաւահարկման | գրաւահարկմանց |
| ablatif | գրաւահարկմանէ | գրաւահարկմանց |
| instrumental | գրաւահարկմամբ | գրաւահարկմամբք |