fonction, charge de contremaître.
Պաշտօն գործավարաց.
Աշխարհակալք խաւարի եւ այսք չարութեան, այսինքն որք յաշխարհի զգործավարութիւն չարութեան ունին. (Ոսկ. եփես.։)
Վարելն եւ վարիլն ի գործ. բանի գերելը՝ գալը, գործածութիւն.
Մարմին՝ պատկանեալ ջղակապ յօգիւք, զի պատշաճ լիցի ի գործավարութիւն. (Անյաղթ հց. իմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գործավարութիւն | գործավարութիւնք |
| accusatif | գործավարութիւն | գործավարութիւնս |
| génitif | գործավարութեան | գործավարութեանց |
| locatif | գործավարութեան | գործավարութիւնս |
| datif | գործավարութեան | գործավարութեանց |
| ablatif | գործավարութենէ | գործավարութեանց |
| instrumental | գործավարութեամբ | գործավարութեամբք |