hy    |   fr

Գաղտութիւն

cf. ԳԱՂՏՆՈՒԹԻՒՆ։

adv.

ԳԱՂՏՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Գաղտ. ծածկաբար.

Գաղտութեամբ արասցուք, զի մի ոք դիտասցէ։ Պաշտէր գաղտութեամբ զկուռս. (ՃՃ.։)

Ժողովեցան սաւուղեանքն ի վերայ դաւթի գաղտութեամբ. (Վրդն. սղ. ՟Լ՟Դ։)

Գնացեալ գաղտութեամբ եմուտ ընդ ստորոտ խորանին առ տիգրան. (Մամիկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գաղտութիւն գաղտութիւնք
accusatif գաղտութիւն գաղտութիւնս
génitif գաղտութեան գաղտութեանց
locatif գաղտութեան գաղտութիւնս
datif գաղտութեան գաղտութեանց
ablatif գաղտութենէ գաղտութեանց
instrumental գաղտութեամբ գաղտութեամբք