Գահիրիցութիւն

s.

ԳԱՀԵՐԷՑՈՒԹԻՒՆ կամ ԳԱՀԻՐԻՑՈՒԹԻՒՆ. Նախագահութիւն. նախապատութիւն. աւագութիւն.

Առաջնոցն առաջագոյն գոլ գահերիցութեամբ։ (Պիտ.)

Գահերիցութիւնք վերադիտողաց. (Նար. գանձ եկեղ.։)

Բարձ եւ պատիւ խնդրեն, եւ գահիրիցութիւնս (կամ գահերէցութիւնս). (Մանդ. ՟Զ։)

Եւ φιλόπρωτον studium primae sedis գահասիրութիւն։

Մի եւս հակառակել, եւ մի գահերիցութիւն խնդրել. (Բրս. հց. ՟Ժ՟Է։)

Եւ մեք գահերիցութեան եւ իշխանասիրութեան ախտիւ միշտ տանջիմք. (Խոսր. պտրգ.։)