adj.

ὀλοτελής plane vel ex toto perfectus, integer Բոլոր մասամբ կատարեալ, աւարտեալ. ամբողջ. ողջ. անթերի. բոլոր. բովանդակ.

Զամենայն զայսոսիկ բոլորովիմբ ամենայն բոլորութեամբ բոլորակատարի եւ ամենայն աստուածութեանն վերագրիլ. (Դիոն. ածայ.։)

Զբոլորակատար շնորհս՝ մարմնոյն եւ շնչոյն եւ հոգւոյն՝ ի գալստեան տեառն պահել. (Նիւս. կազմ. ՟Թ. (որ ի ՟Ա. Թես. ՟Ե. 23. դնի, համօրէնս։))

Բոլորակատար հաւատոյ. (Վրդն. օր.։)

adv.

Բոլորովին. ամենայնիւ.

Այլայլին, ոչ մնալով ի բարւոյն՝ բոլորակատար՝ նոյնութեանն. (Մաքս. ի դիոն.։)