ԲՆԱԿՑԱԲԱՐ ԲՆԱԿՑԱՊԷՍ. συμφυῶς connaturaliter եւ այլն. Համաբնապէս. բնաւորապէս. իբրեւ ընդաբոյս, տնկակից եւ ընտանի. ազգակցապէս . ի դէպ.
Բնակցաբար ի ներքոյ կացելոց իմաստից բանս առաքման յարմարեցաւ. (Նիւս. երգ.։)
Այլ աստ հոգին ինքն բնակցաբար ի նոսա լինի. (Ոսկ. գծ.։)
Առ ինքն բնակցաբար ունի. (Նիւս. կազմ.։)
Հայրենական խնամովք բնակցապէս եւ ընտանեբար յօրինեալ։ Հուր ընդ հարմամբ բնակցապէս եւ ընտանեբար յանկարծօրէն երեւեալ։ Բնակցապէս՝ համանգամայն եւ գերաբնաբարունելով։ Առ որ յարձակի բնակցապէս իւրաքանչիւր էիցս հանրականն տռփումն. (Դիոն. ստէպ։)