adj. adv.

ԲՆԱԶԱՆՑ եւ ԲՆԱԶԱՆՑԱԲԱՐ. μεταφυσικός, -κή, -κόν· μεταφυσικῶς metaphysicus, -ca, -cum;
metaphysice Զանցեալ կամ զանցանելով անդր քան զբնութիւն զգալի. ի վեր քան զբնաբանական կարգ. մեթաֆիզիգական, մեթաֆիզիգապէս.

Քանզի է յորակումն գոյացութիւն, թէպէտեւ բնազանցաբար. քանզի երկակի է ստորոգութիւն. մին ըստ բնութեան, իսկ միւսն բնազանց. ըստ բնութեան՝ յորժամ հանուրքն մասնականացն, եւ պատահումն գոյացութեանց ստորոգին. իսկ բնազանցաբար, յորժամ մասնականքն ընդհանուրցն, եւ գոյացութիւնք պատահմանց ստորոգին. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)