adj.

qui a beaucoup de racines.

adj.

Որ ունի զբազում արմատս. արմատացեալ յոյժ. շատ արմատ կապած.

Բազմարմատ դժնդակութեամբ՝ պատճառք լինի բազմաց ի կորուստ. (Յճխ. ՟Է. ձ։)