Աւելատրամակայ, Ի, Ից

adj.

Որ ունի զառաւել տրամակայութիւն հաստատուն կամ զտարածութիւն. որպէս մարմինն քան զմակերեւոյթ, եւ մակերեւոյթն քան զգիծ.

Եւ է աւելատրամակայքն՝ եւ զնուազիցն ունել զսահման, իսկ նուացքն ոչ եւս. (Արիստ. քանակ. ըստ հյ. եւեթ։)