ԱՒԵԼԱՍՏԱՑ ԱՒԵԼԱՍՏԱՑՈՒ. πλεονέκτης avarus, avidus, fraudator Ստացօղ աւելորդաց, եւ յաւելորդս ձկտեալ ի ստանալ, ագահ. յափշտակօղ.
զիւրեանց իսկ անձինս անիրաւեն աւելաստացն եւ չարն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 25։)
Կամի Աստուած ի հաւասարութեան կալ աւելաստացին առ նուազեալն. (Շ. մտթ.։ Տօնակ.։)
Առաքինին ոչ ագահ աւելաստացու է. (Փիլ. լին.։)
Անիրաւ եւ աւելաստացու ի սակաւուցն պակասութեան յանդիման. (Բրս. կրօն.։)
Որկորամոլ եւ աւելաստացու այլանդակաց։ Աւելաստացու ագահութիւն. (Պիտ.։)
Ռշտին եւ աւելաստացուին. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)
Սեղանակապուտ եւ աւելաստացու վաճառողացն. (Անան. եկեղ։)
Բռնաւորք եւ աւելաստացուք. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)
Ընդ կռապարիշտսն զաւելաստացուն դատապարտեաց. (Սկեւռ. աղ.։)