ἁροτριάω aro Արօրադիր առնել. արօրադրել. հերկել.
Յուսով պարտի արօրել որ արօրադրէն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Էջ յերկիր յարօրեալսն օրինօք եւ մարգարէիւք. (Նար. ՟Զ։)
Քաղաքաց՝ տանց՝ զարմանազան շինուածոց, արօրելով զբուրաստանս. (Լծ. սահմ.։)
Զպրոբոս զժիր մշակն, որ զինքն արօրեաց զինու. (եւ այլն. Տաղ.։)