cf. ԱՐՏԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ.
Բանիւ եւս՝ որ ըստ արտաքսաբերութեան, զոգիս արծարծեցելոյ կատարելագոյն բնութեան. (Փիլ. լին.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | արտաքսաբերութիւն | արտաքսաբերութիւնք |
accusatif | արտաքսաբերութիւն | արտաքսաբերութիւնս |
génitif | արտաքսաբերութեան | արտաքսաբերութեանց |
locatif | արտաքսաբերութեան | արտաքսաբերութիւնս |
datif | արտաքսաբերութեան | արտաքսաբերութեանց |
ablatif | արտաքսաբերութենէ | արտաքսաբերութեանց |
instrumental | արտաքսաբերութեամբ | արտաքսաբերութեամբք |