hy    |   fr

Արժանաբանութիւն

s.

Բան անհեթեթ՝ արժանի ստայօդ խօսելեաց.

Եւ որ անպատճառ սոյն է ասացեալ ըստ նոցայն արժանաբանութեանց (ա՛յլ ձ. արժանաւորութեանց), առ ի յեղծումն առցուք. (Արծր. ՟Ա. 3։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արժանաբանութիւն արժանաբանութիւնք
accusatif արժանաբանութիւն արժանաբանութիւնս
génitif արժանաբանութեան արժանաբանութեանց
locatif արժանաբանութեան արժանաբանութիւնս
datif արժանաբանութեան արժանաբանութեանց
ablatif արժանաբանութենէ արժանաբանութեանց
instrumental արժանաբանութեամբ արժանաբանութեամբք