adj.

qui s'éteint, près de s'éteindre, expirant;
— աչք, des yeux presque éteints, mornes, mourants.

adj.

ԱՌԿԱՅԾ եւ ԱՌԿԱՅԾԵԱԼ ԱՌԿԱՅԾԵԼԻ. Ի փոքր կայծ իմն վերացեալ. նուազեալ, նուաղեալ, մերձեալ ի շիջումն. պլպլացօղ, մարելու մօտ.

Զպատրոյկն առկայծ. (Տօնակ.։)

Զպատրոյկն առկայծեալ մի՛ շիջուսցէ. (Ես. ՟Խ՟Բ. 3։)

Մի՛ շնչման հողմոյ մատներ զառկայծեալն. (Նար. ՟Ձ՟Ե։)

Աչք առկայծեալք, այսինքն մերձեցեալք ի կուրանալ. (Մխ. երեմ. եւ Մխ. բար.։)

Եկն անանցանելի լոյսն առ առկայծելի ճրագն. (Ճ. ՟Գ.։)