s.

παράθεσις. appositio, adjunctio, appendix. որ եւ ԱՌԸՆԹԵՐԴՐՈՒԹԻՒՆ. Առդրութիւն. յարադրութիւն. յաւելուած. մերձ դնելն զվկայութիւնս. հաւաքումն.

Առընթերադրութիւն ասացելոցս՝ յաղագս մարդանալոյն քրիստոսի։ Առընթերադրութիւնք ցուցողականք յաստուածայնոց գրոց. (Կիւրղ. գանձ.։)

Կամ ըստ առընթերադրութեան, կամ կախման։ Առաւելագունից մտածութեանց առնել զառընթերադրութիւնն. (Պրպմ. ՟Ը. ՟Լ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif առընթերադրութիւն առընթերադրութիւնք
accusatif առընթերադրութիւն առընթերադրութիւնս
génitif առընթերադրութեան առընթերադրութեանց
locatif առընթերադրութեան առընթերադրութիւնս
datif առընթերադրութեան առընթերադրութեանց
ablatif առընթերադրութենէ առընթերադրութեանց
instrumental առընթերադրութեամբ առընթերադրութեամբք