adj. s.

Հոլովականն բառիս ԱՋԱԿՈՂՄՆ, որպէս Աջակողմեան.

Հատանէր զունկնն՝ ոչ զաջակողմանն, այլ զձախակողմանն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Զաջակողմանն այնպիսին տենչացաւ գտանել զխոտորումնն. (Յհ. իմ. ատ.։)

Այն է աջակողման ասացեալ պատերազմն. (Շ. հրեշտ.։)

Դասաւորելով յաջակողման դասուն։ Աջակողմանքն վերանան. (Շար.։)