cf. ԱՆԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ.
Զանօրէնութիւնսն ընդ ապաստուածութեանն (կամ անաստուածութեանն). (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնք |
accusatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնս |
génitif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց |
locatif | ապաստուածութեան | ապաստուածութիւնս |
datif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց |
ablatif | ապաստուածութենէ | ապաստուածութեանց |
instrumental | ապաստուածութեամբ | ապաստուածութեամբք |