ἁπόφασις, ἁπογόρευσις. negatio, renuncatio, prohibitio. որ եւ գրի ԱՊՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. այսինքն Բացասութիւն, եւ արգելումն.
Այնոքիկ՝ որ ընդ ստորասութեամբ կամ ապասութեամբ են։ Երկաքանչիւրովք ծայրիցն ապասութեամբ (կամ ապուսութեամբ), ընդ մէջն սահմանի. (Արիստ. հակակ.։)
Մակբայ ապասութեան. մի՛, մի՛ իւիք, մի՛ եզով իւիք. (Թր. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապասութիւն | ապասութիւնք |
| accusatif | ապասութիւն | ապասութիւնս |
| génitif | ապասութեան | ապասութեանց |
| locatif | ապասութեան | ապասութիւնս |
| datif | ապասութեան | ապասութեանց |
| ablatif | ապասութենէ | ապասութեանց |
| instrumental | ապասութեամբ | ապասութեամբք |