hy    |   fr

Ապաշաւումն, Ւման

s.

ԱՊԱՇԱՒՈՒԹԻՒՆ ԱՊԱՇԱՒՈՒՄՆ cf. ԱՊԱՇԱՒ, եւ ԱՊԱՇԱՒԱՆՔ.

Լի է ապաշաւութեամբ. (Փարպ.։)

Ապաշաւումն յանցանաց. (Շ. յուդ. ՟Ժ՟Է։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապաշաւումն ապաշաւմունք
accusatif ապաշաւումն ապաշաւմունս
génitif ապաշաւման ապաշաւմանց
locatif ապաշաւման ապաշաւմունս
datif ապաշաւման ապաշաւմանց
ablatif ապաշաւմանէ ապաշաւմանց
instrumental ապաշաւմամբ ապաշաւմամբք