s.

Բառ անստոյգ. որ ըստ այլ ձ. Ամենայն զինուորութեան. թերեւս գրելի էր Ասպայազինութիւն, որպէս սպառազինութիւն.

Առցէ զինուորն առանց բարժանմանզերիվարսն իւր թամբօք, եւ զզէնս ապայազինութեան իւր անպակաս. (Մխ. դտ. յօրէնս թգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապայազինութիւն ապայազինութիւնք
accusatif ապայազինութիւն ապայազինութիւնս
génitif ապայազինութեան ապայազինութեանց
locatif ապայազինութեան ապայազինութիւնս
datif ապայազինութեան ապայազինութեանց
ablatif ապայազինութենէ ապայազինութեանց
instrumental ապայազինութեամբ ապայազինութեամբք