Անփորձայաղթ, Ի, Ից

adj.

ἁπειρόνικος. imperitus victoriae. Անփորձ եւ անհմուտ յաղթելոյ. անկիրթ ի յաղթութիւն.

Նմանեալ զըմբշամարտկացն զանփորձայաղթսն, եւ առ հեռիսն ի նոցանէն ստուերամարտիկ եղեալ. (Դիոն. ածայ.։)