adv.

Առանց պատրաստութեան. անհոգաբար. յանզգոյշս. յանպատրաստից.

Ննջեցին ապատրաստաբար շիջեալ լապտերօք. (Նար. ՟Ձ՟Զ։)

Անհոգացեալ, անպատրաստաբար առաքէ ի գործն. (Մխ. դտ.։)

Հանդերձեալ էին հակառակիլ անպատրաստաբար ասացելոցն. (Ոսկ. յհ.։)

Որք կամին թագաւորին աստուծոյ առաջի կալ եւ խօսել ընդ նմա, մի անպատրաստաբար արասցուք զընթացս. (Կլիմաք.։)