Աննիհար

adj.

ἁήττητος. insuperabilis. Որ ոչ նիհարանայ կամ տկարանայ. անյաղթ. անպարտելի.

Ճշմարիտ բանին ուղղակի եդեցելոյ ամենայն ոք աննիհար կայիւք արդարեւ ճշմարտին վկայեսցէ. (Դիոն. թղթ. ՟Է։)