ἁσυνετώτερος, ἁφρονέστατος. amentior, dementissimus. Առաւել կամ յոյժ անմիտ. անխոհեմ. շատ անխելք.
Չեմ անմտագոյն քան զձեզ. (Յոբ. ՟Ժ՟Գ. 2։)
Որ ոք իցէ ի ձէնջ առաւել անմտագոյն, առ իս դարձցի։ Ամենեքին անմտագոյնք եւ խօլք են քան զանձն տղայոց. (Առակ. ՟Թ. 15։ Իմ. ՟Ժ՟Ե. 14։)
Ո՛վ քան զամենեսեան անմտագոյնք. (Կիւրղ. գանձ.։)
Որ քան զամենայն անմտագոյն է. (Եզնիկ.։)
Ոչ լինել անմտագոյն իբրեւ զկենդանիս զայս։ Անմտագոյնս գործէ զիւրն սիրեցօղս. (Պիտ.։)