adj.

qui manque de franchise, qui n'est pas hardi, timide.

adj.

ἁπαρρασίαστος. destitutus fiducia, vel libertate. Որ չէ համարձակ կամ պարզերես. որ չունի զհամարձակութիւն. անվստահ. սիրտ կամ երես չունեցօղ. սէրպէսթ օլմայան. չէքինէն. ճէսարէթսիզ.

Յանձանց՝ անհամարձակք եւ տկարք եմք. (խոսր։)

Առ անհամարձակ լեզուիս շարժութիւն։ Ընդ նկունս եւ անհամարձակս. (Նար. ՟Ժ՟Բ. ՟Լ՟Բ։)

Վասն այսորիկ անհամարձակ եմք. եւ զի անհամարձակ եմք, աղաչեմք։ Կորագլուխ եմ, եւ անհամարձակ ընդ Աստուած խօսելոյ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)

Անհամարձակ կորագլուխ լինել. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 21։)