adv.

Առանց հակառակութեան կամ հակառակելոյ. միաբան.

Անհակառակաբար հաւասարութեամբ զգիւտս շահաւէտութեան յերկիր յորդեալք. (Պիտ.։)

Երկուց լինել անհակառակաբար՝ աստուածայինն եւ մարդկայինն։ Յորո՛ւմ աւուր եւ տօնէ ոք անհակառակաբար, հաճոյ է Աստուծոյ. (Շ. թղթ.։)