ԱՆԿԱՐԾԻՍ ԱՆԿԱՐԾԻՔ Անկասկած. աներկբայ. շիւպհէսիզ. իշքիլսիզ.
Վստահութեամբ անկարծիս միաւորութեամբ իբրեւ անդամք մարմնոյ. (Յճխ. ՟Ի՟Գ. ՟Ձ։)
Վարկայ զսա անկարծիս. (Մագ. ՟Կ՟Դ։)
Թէ անկարծիս ի բեկմանէ իցէ ամանն։ Եւ այնպէս անկարծիս դատեսցեն. (Մխ. դտ.։)
Աչաց տեսութեամբն ծանուցեալ՝ հաստատեցի անկարծիս. (Շ. ՟բ. պետ. ՟Ը։)
Միայն զայն դաւանեմք անկարծիս, զոր տեսաք. (Լմբ. գր. պապ.։)
Հաւատալ յԱստուած այն է, անկարծիք իմանալ զԷութիւն նորա։ Հա՛րց զթշնամիսն, եւ վկայեն, որով անկարծիք լիցիս ի լսելն։ Որպէս զկուսութեամբ ծնանելն ետես ճշմարիտ, յուսայր անկարծիք եւ զթագաւորելն։ Յանկարծիս գալոց է գայթակղութիւն։ Իբր թէ յանգէտս եւ յանկարծիս. (Բրսղ. մրկ.։)