Իբր անյագելի. միշտ տենչալի.
Տո՛ւք որովայնին կերակուրս, որով դադարէ. զի ի ձեռն լրմանն զանլրումն գիտութիւնն ի մեզ կացուսցէ. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անլրումն | անլրմունք |
| accusatif | անլրումն | անլրմունս |
| génitif | անլրման | անլրմանց |
| locatif | անլրման | անլրմունս |
| datif | անլրման | անլրմանց |
| ablatif | անլրմանէ | անլրմանց |
| instrumental | անլրմամբ | անլրմամբք |