s.

ԱՆԼՍՈՂՈՒԹԻՒՆ ԱՆԼՍՈՒԹԻՒՆ. Չանսալն. անհնազանդութիւն. չմըռելն.

Անլսողութիւն ումեք, եւ ամբարտաւանութիւն. (Փարպ.։)

Մի թէ ոք ի մէնջ տրտմեցո՞յց զնա անլսողութեամբ իւիք։ Ի պատրանս բանսարկուին, որ է անհնազանդութիւնն եւ անլսողութիւնն. (Վրք. հց. ՟Գ. ՟Ժ՟Ե։)

Վասն անլսողութեան բազումք կորեան. (Ճ. ՟Ա.։)

Ի հակառակասէր բարուց ոմանց, կամ անլսութեանց. (Երզն. խրատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անլսութիւն անլսութիւնք
accusatif անլսութիւն անլսութիւնս
génitif անլսութեան անլսութեանց
locatif անլսութեան անլսութիւնս
datif անլսութեան անլսութեանց
ablatif անլսութենէ անլսութեանց
instrumental անլսութեամբ անլսութեամբք