adv.

Առանց զղջանալոյ ի մեղաց, անզղջութեամբ. կամ առանց ստրջանալոյ ընդ բարին. թէօպէսիզ.

Հոգւոյ կենդանութիւն է խիղճն, եւ ընտրութիւն բարւոյ եւ դարին. իսկ մահ՝ անզղջաբար մեղանչելն. (Լմբ. սղ.։)

Զերախայրիս՝ երիցանց մատուսցեն անզղջաբար մտօք. (Կանոն.։)